Bangkok

27 maart

Dit is de laatste ochtend dat we in Australië zijn. We vliegen vandaag om 13.30 uur naar Bangkok. Daar gaat we een nieuw deel van de vakantie beginnen. We vinden het allebei wel jammer dat Australië voorbij is. Het is echt een super mooi land en er valt nog zoveel te zien. Je kan hier zeker wel een jaar rondreizen en dan heb je nog niet alles gezien. Maar goed, Azië is ook super en daar kijken we ook wel naar uit. Gezellige marktjes, leuke eettentjes, mooie stranden en alles voor weinig. Daar houden wij Nederlanders van. Weer een hele andere wereld waar we in terecht komen.
We moeten eerst weer met de trein naar Sydney om naar het vliegveld te gaan. De treinreis verloopt heel voorspoedig en zijn mooi op tijd op het vliegveld. Het vliegveld vertrekt ook mooi op tijd. We moeten ongeveer 9,5 uur vliegen. Dat is al weer een aardig eindje richting Nederland. Het was echt een vervelende lange vlucht. Er zaten ongeveer vijf kinderen om ons heen die 9,5 uur zaten te schreeuwen en huilen. Dan maar de koptelefoon op en het geluid zo hard mogelijk zetten.
We komen op het vliegveld en gaan met de trein richting de Kao San Road, de plek waar heel veel backpackers komen. Hier heb je goedkope hostels en een hele gezellige winkelstraat met veel barretjes en massage salons.
De trein komt er niet helemaal en moeten ongeveer nog een half uur met de tuk tuk. Het is echt weer heerlijk om in Thailand te zijn. De geur, de warmte, de mensen, de marktjes, het is hier echt helemaal geweldig. We hebben een leuke hostel gevonden, midden in de Kao San Road. Alleen het bed is erg hard, het is net een plank waar je op ligt. Kijken hoe we morgen wakker worden...
Daarna zijn we de Kao San Road door gelopen op zoek naar wat te eten en een goede voetmassage. En dat hebben ze hier beide. Eerst hebben we genoten van Pat Thai en daarna van een voetmassage van een uur. Natuurlijk kon ik het ook niet laten om een tas en kleding te kopen. Het is hier allemaal zo goedkoop, shop till you drop!

28 maart

Na een hele verrotte nacht met beestjes die over je arm lopen en heel veel lawaai zijn we gebroken wakker geworden. Dat word dan toch maar een andere hostel opzoeken. Dan ook maar gelijk iets buiten de Kao San Road. Een echt Thais ontbijt hebben we nog maar niet genomen, eerst maar een lekkere fruitshake genomen. We hebben een hele leuke hostel gevonden die er schoner uitziet en betere bedden heeft en ook nog eens heel goedkoop is. We betalen per nacht 200 Bath voor de kamer en dat is 5 euro. Zo kan het dus ook.
Als eerste moeten we onze visa regelen voor India. Anders kunnen we niet naar huis. We kunnen onze visa 6 april ophalen, dus we zitten hier nog wel even vast. Omdat je het hete en drukke Bangkok ook wel weer hebt gezien na 3 dragen hebben we besloten om naar het zuiden van Thailand te gaan. We gaan naar de eilanden Ko Samui en Ko Tao. Schijnt net zo mooi als Krabi te zijn, waar we twee jaar geleden zijn geweest, en je kan hier heel mooi snorkelen. Dus dan kunnen we toch nog de onderwater wereld zien.
Na het regelen van onze visa zijn we door Bangkok gaan lopen en hebben op terrasjes gezeten en lekker gegeten. En...Ronald is naar de kapper geweest. Boven verwachting ziet het er goed uit, ze hebben er geen monniken kapsel van gemaakt... En ik heb mijn nagels laten doen, nu ziet het er allemaal weer goed uit en kunnen we hier weer een beetje voor de dag komen. 's Avonds hebben we afgesproken met Matt uit Washington US (wij hebben hem ontmoet in onze laatste hostel in Australië en zagen hem hier vanmorgen bij toeval lopen: wat is de kans!!) We zijn wat gaan eten en daarna gezellig wat gaan drinken bij een bar.

29 maart

Na een goede nacht waar we eindelijk een keer door heb kunnen slapen gaan we voor een ontbijtje. Het is hier trouwens erg warm, denk dat het wel richting de 40 graden gaat en ook een hoge luchtvochtigheid. Je loopt hier de hele dag met een pak zweet op je voorhoofd.
Vandaag gaan we naar de Grand Palace. Hier zijn we voor twee jaar geleden niet geweest omdat hij toen dicht was. Je mag hier geen korte broek aan hebben dus zijn we in hele mooie kleding gestoken. Ronald een hele mooie broek en ik een fantastische wikkelrok met blouse. En dat met die warmte. Het is een complex met mooie tempels en gebouwen. Maar naar een paar uur lopen word het toch wel erg warm, en het is hier behoorlijk druk. Volgens mij hebben ze een blik met Chinezen open getrokken.
Hierna hebben we ons af laten zetten bij het Lumpini park en hebben daar wat gelopen en gelegen. We hebben hier weer de grote varanen gezien. We hadden het idee om naar de nightmarket te gaan alleen was die er niet meer. Alles was gesloopt. En het was hier zo gezellig. We zijn met een tuk tuk naar de MBK shoppingmall gegaan. Deze is zo groot, er zijn ongeveer 7 verdiepingen met alleen maar shopjes. Echt een walhalla voor vrouwen, en hebben hier ook een paar uur rond gelopen. Natuurlijk konden wij het ook niet laten om wat te kopen. Daarna zijn we naar Patpong gegaan, en hier hebben ze ook grote markt. Dit is ook de rosse buurt van Thailand en hier hebben ze de beroemde ping pong shows die wij natuurlijk ook wilde zien. Voor 100 bath voor een drankje kun je zo'n show zien. Dus wij hier naar binnen. De show was echt helemaal flut en er stonden dikke Thaise vrouwen/omgebouwde mannen op het podium. Echt hilarisch. Toen we wilde betalen kregen we een rekening van 3800 bath, en we hebben hier maar één drankje gehad. Ze proberen hier dus toeristen op te lichten. Ronald en ik werden echt helemaal link en toen begon dat mens ook nog te schreeuwen dat het 100 dollar per drankje was ipv 100 bath. Ze zijn hier niet goed wijs. Omdat we daar niet in trappen hebben haar 200 bath (5 euro) in de handen gedrukt en zijn weggelopen. Ach heb je dat ook een keer meegemaakt. We hebben we de tuk tuk naar de Kao San Road gepakt. Daar hebben we nog rustig een biertje gedronken.

30 maart

Vanavond gaan we met de nachttrein richting Ko Samui. Eerst moeten we ons nog een dag vermaken in Bangkok. Er staat nog wel iets op ons lijstje dat we nog niet hebben gezien. Een gevangenis midden in Bangkok, die helemaal vervallen is en waar ze vroeger gevangenen hebben gemarteld. Je ziet hier foto's en je kan je haast niet voorstellen dat ze dit hebben gedaan. Vlees uit de mensen snijden en het ze zelf op laten eten of personen in een rotan bal stoppen met pinnen er in en dat olifanten hier mee gaan voetballen. Tevens hebben ze de doodstraf. Vroeger ging dat door onthoofding, daarna door een vuurpeloton en tegenwoordig door injecties. We zijn hebben ook nog door het drukke China Town gelopen, hier krioelt het van de mensen. Je kan hier echt niet fatsoenlijk lopen. Maar wel weer leuk om te zien. Daarna met de boot richting het treinstation gegaan en daar (lekker gegeten). Ronald vond het echt helemaal niets, het was veel te scherp. Het was net zo scherp als de Chili van Margo (-:
De trein kwam al snel. En we konden er zo in. We zitten in de tweede klas en moeten de wagon met andere mensen delen. Eerst is hebben we zitjes en die worden daarna omgetoverd tot een stapelbed. Je hebt nog wel een beetje privacy want er kunnen gordijntjes voor. We hebben maar een film gekeken om de tijd te doden en daarna viel ik zo als gewoonlijk snel in slaap.