Motortour dag 4 - Sauraha (Chitwan NP)

En daar staan we dan om half 7; klaar om te vertrekken voor de spannende wandeling door het Chitwan National Park. We worden met een bootje naar de andere kant van de rivier gebracht. We lopen eerst een stukje door open een grasvlakte om bij de bosrand te komen. We lopen ongeveer een uur door het bos en zien een paar herten. En we horen ook een hert in de verte brullen. We lopen verder en zien op een gegeven moment iets in de verte, we kunnen alleen niet zien wat het was. De gidsen konden het ons ook niet vertellen. We denken dat het herten zijn. Hoewel het park 950 km² groot is blijft het erg spannend hier te lopen in de wetenschap dat je oog in oog kan komen staan met neushoorns, beren, tijgers of een luipaarden met als enige bescherming twee kleine Nepaleese gidsen gewapend met twee bamboestokken. Na een tijdje lopen komen we bij een uitkijktoren waar we 360? rond kunnen kijken. Hier zien we ook nog steeds geen neushoorns of ander wildlife. Na ongeveer 15 minuten gaan we weer verder op zoek naar neushoorns en we hebben geluk. Er ligt er één in de rivier. Het is toch best wel eng om zo'n groot log dier in het wild te zien. We staan op een veilige afstand en kunnen mooie foto's maken van dit beest.

Na genoeg foto's te hebben gemaakt van de neushoorn gaan we terug naar het dorp voor een stevig ontbijt. Daarna hebben we nog een paar uur te relaxen.

We moeten we om 15.00 uur klaar staan voor een olifantentocht door een ander gedeelte van Chitwan NP. Hier schijnt ook veel wildlife te zijn. We hebben er voor gekozen om het op deze speciale manier te doen omdat je heel dicht bij de neushoorns kan komen en we hebben gelezen dat deze olifanten veel beter worden behandeld dan we gezien hebben in Thailand.

We worden met een motor naar het beginpunt gebracht. We zitten voor de verandering weer eens met z'n drieën op de motor. We installeren ons op de rug van de olifant en na een paar bochten komen we de eerste drie neushoorns tegen die zo'n vier meter van ons verwijderd zijn. Onderweg zien we ook heel veel herten en apen. Een eindje verder komen we bij een poeltje en zien er weer twee neushoorns in zitten. Dat was wel even een eng momentje want de olifant werd een beetje nerveus en de neushoorn ook. Gelukkig liep de neushoorn weg en werd onze olifant weer rustig. We zijn dicht bij een veld waar onze toren voo

Motortour dag 3 - Sauraha (Chitwan NP)

Vandaag hebben we besloten er een rustdag van te maken. Er staat niet veel op het programma. Als we aan het ontbijten zijn zien we olifanten in de rivier die gewassen worden. We pakken de camera en lopen er naartoe. Voor een kleine bijdrage kun je ze wassen in de rivier en dat laten we ons geen twee keer zeggen. Ronald gaat eerst en hij gaat op de rug van de olifant zitten om het water in te gaan. Hij wordt nat gespoten door de olifant en even later gaat de olifant in het water liggen en kan Ronald hem wassen. Omdat het vrij hoog is vind ik het een beetje eng en gaat Ronald nog een keer met mij, boven op de rug van de olifant, het water in. We worden letterlijk van z'n rug afgegooid omdat het 5000 kilo wegende kolos op z'n zij gaat liggen in het water. Eenmaal in het water gaan hem nog een keer wassen. Dit is echt een fantastische ervaring. De mahout heeft foto's proberen te maken, hij heeft er een stuk of honderd gemaakt en er zijn er ongeveer twee gelukt...

We lopen om te lunchen het dorpje in en komen langs het bureau waar we de excursies geboekt hebben. Het was goed dat we langs liepen want de jungle house waar we vanavond zouden gaan slapen is volgeboekt. Dus verplaatsen we dit naar de morgen. We gaan morgenvroeg eerst te voet het Chitwan NP in. Dit is de meest spannende manier om het park te verkennen. Als we in aanraking komen met de tijger, beer of neushoorn heeft hij gelukkig een bamboe-stok bij zich om ons te beschermen... Daarna gaan we een kanotocht doen waarna we in de namiddag weer een stuk door het park gaan om naar het jungle house te lopen. Later vraagt de jongen, die morgen onze gids is, of we met hem en zijn vrienden willen gaan zwemmen in de rivier. We spreken met een uurtje af en genieten eerst van een patatje oorlog ( jaja een patatje oorlog in Nepal) met een salade.

We gaan met de gids en zijn vrienden naar de rivier waar hij ons doodleuk verteld dat hij hier deze week een alligator heeft gezien en dat zijn vriend hier ook een neushoorn heeft gezien. Dat wordt dus een spannende duik. We hebben en het overleefd en gaan terug naar het hotel om in het veilige zwembad te zwemmen. En daar staan we dan in onze badkleding; het zwembad gesloten omdat ze met chemicaliën of iets bezig zijn om het bad te reinigen. Morgen kunnen we wel zwemmen maar daar hebben we niet zo heel veel aan want dan gaan we de excursies doen.

Voor de rest doen we niet zo heel veel. We zitten bij het hotel en lezen wat. Echt een heerlijke relax dag, die hebben we zo af en toe ook nodig.

Morgenvroeg moeten we om half 7 klaar staan voor een wandeling door het Chitwan National Park. We hopen ook wildlife te kunnen spotten. Hier komen de neushoorns, beren, tijgers, en luipaarden voor. Alleen de neushoorns schijn je hier vaak in het wild te kunnen zien.

Motortour dag 2 - Van Tansen naar Sauraha (140 km)

28 mei

We beginnen met een ontbijtje en zitten op tijd op de motor. Het wordt vandaag niet zo'n lange dag op de motor. We gaan hele stukken rechtdoor en zitten niet de hele dag in de bergen. In het begin gaan we nog wel een stuk door de bergen en deze weg is wederom heel erg mooi met vele uitzichten. We genieten hier iedere minuut. Onderweg stoppen we een paar keer om foto's te maken en wat te drinken. We stoppen bij een grote boom en zien apen uit de boom rennen en weg zijn ze. Aan de apen en de temperatuur kun je merken dat we naar het tropische gedeelte van Nepal gaan.

Al snel komen we op het vlakke land, hier is het niet zo boeiend om te rijden. We moeten zelfs tol betalen voor deze weg en het bedraagt maar liefst 10 cent; afzetters!! Deze weg brengt ons door drukke steden waar het verkeer erg druk is. We komen bij een stuk van ongeveer twee kilometer waar we vier vrachtwagens en twee bussen volledig uitgebrand op de weg zien staan. Als we later navragen schijnen de lokale mensen die in de brand te hebben gestoken omdat de chauffeurs toch zijn gaan rijden ondanks de algehele staking. We moeten nog een klein stukje door de bergen en hier zien we een vrachtwagen met boomstammen die gekanteld is. Het zou maar zo kunnen zijn dat dat al een maand geleden gebeurd is, ze zijn niet zo heel snel met het opruimen. We stoppen hier ook om wat te eten. Het is een klein restaurantje waar ze geen menukaart hebben. We gaan voor safe en bestellen een noodle soep.

Al snel komen we aan in Sauraha, het is nog mooi vroeg in de middag en gaan dan op zoek naar een leuk hotel. Gelukkig hebben we er snel één gevonden en kunnen we de warme kleding uittrekken. Het is hier zo warm dat het zweet van je hoofd af gutst. Je kan echt merken dat hier een tropisch klimaat is. We hebben een hotel gevonden met een zwembad dus dat is wel erg lekker.

Sauraha ligt aan Chitwan National Park en vanaf hier willen we een paar excursies boeken om het park in te gaan. De rest van de dag doen we niet zo heel veel, we boeken alleen de excursies en gaan wat eten. En natuurlijk genieten we van het fantastische uitzicht bij ons hotel.

Motortour dag 1 - Van Pokhara naar Tansen (126 km)

27 mei

Vandaag gaat het beginnen, we halen om 9.00 uur onze motoren op. Het zijn twee 1,5 jaar oude Pulsar 150cc motoren, een rode en een blauwe. In principe weinig vermogen maar aangezien je hier toch niet echt hard kunt rijden is dit genoeg. Alles past goed achterop, we laten één grote backpack achter in het hotel. Het is nog mooi rustig in Pokhara en komen goed de stad uit. We rijden door de bergen en genieten van de uitzichten. De wegen zijn redelijk goed, allen af en toe een paar steentjes op de weg of dat de weg ermee ophoudt en over gaat in een stukje niet geasfalteerd.

Onderweg zien we een jongen van ongeveer 15 jaar oud op een muurtje zitten en hij probeert de motor die tegen zijn knie ligt van zich af te duwen. Alleen zonder succes. Ronald is zo aardig om hem te helpen. Hoe hij daar zo terecht is gekomen is voor ons nog steeds een vraag. We vervolgen onze weg en een paar dorpen verder stoppen we voor wat te drinken. We zitten rustig op een muurtje en er komt een motor aanrijden. Ze hebben hier heel vaak plastic tassen voor aan de motor hangen en deze motor had dat ook. Ik vroeg me af of dat altijd goed zou gaan. Dus kijk naar die motor en we zien hem zo onderuit gaan. Hij is met zijn achterband uitgegleden over een grote steen. Gelukkig ging hij niet zo hard, dus ging het wel goed. Maar nu wordt je toch wel weer met de neus op de feiten gedrukt dat je wel goed moet uitkijken.

Voor de lunch stoppen we in een plaatsje waar geen toeristen te bekennen zijn. We gaan op zoek naar een restaurant en vinden een 'hotel' waar ze ook een restaurant bij hebben. We bestellen met handen en voeten ons eten. Typisch Nepalees eten krijgen we voorgeschoteld en het is ook nog eens lekker ook. In het restaurant zijn veel kinderen die het interessant vinden dat er toeristen zijn, volgens mij zien ze die niet zo vaak. Ze proberen met ons te praten en willen op de foto. Er was één ventje bij die ik zo mee naar Nederland zou willen nemen.

Hierna gaan we weer verder. De weg lijdt ons nog steeds door de uitlopers van de Himalaya. Lijkt ook wel of de wegen steeds beter worden. We zien van alles op de weg, bussen met mensen bovenop of mensen die de koeien of geiten uitlaten. Ik heb zelfs een jeep gezien waar geiten bovenop zaten en Ronald heeft apen over de weg zien lopen. Het is net een open-air zoo.

We komen aan in Tansen en zien hier geen enkele toeristen. We gaan op zoek naar een hotel en die is niet zo makkelijk te vinden. Tansen is best een grote plaats en ze hebben hier ongeveer drie hotels. Het zoeken naar een restaurant is ook een behoorlijke opgave, Tansen is namelijk niet gemaakt voor toeristen.

's Avonds doen we niet zo heel veel. Lezen wat in de Lonely Planet en kijken een film. We kijken uit naar morgen want dan gaan we naar Chitwan NP. Dit is een van de meest ongerepte NP van Azië waar je tijgers, neushoorns, beren en olifanten in het wild kunt spotten. Je kunt op meerdere manieren door het park, n.l. lopend met een gids, met een 4WD of op de rug van een olifant. Het eerste schijnt volgens de LP het meest risicovol te zijn omdat mensen regelmatig op de loop moeten voor aanstormende neushoorns...

Trekking Annapurna (Ghorepani - Ghandruk)

Trekking Ghorepani - Ghandruk

20 mei - dag 1

Vandaag is het de dag dat we willen gaan beginnen aan onze vijf daagse trekking. We zijn bepakt en bezakt en willen op zoek naar een taxi. Mooi niet...er rijden vandaag geen taxi's tevens morgen en overmorgen ook niet vanwege een staking. Er is veel onvrede hier dus stakingen zijn aan de orde van de dag. En daar sta je dan, wat gaan we nu doen? Er is nog wel een tourist information centre open en besluiten daar maar naar binnen te stappen. Daar zeggen ze dat we de tocht ook helemaal vanaf Pokhara kunnen lopen. Het gaat ons dan alleen een dag extra kosten. We hebben ook niet zo'n zin om drie dagen te wachten tot we eindelijk naar ons beginpunt worden gebracht. We haken nu alleen op een andere plek in.

We beginnen met volle moed aan onze trekking. Het kost ons wel moeite om de juiste richting op te gaan, er wordt hier niets aangegeven. We moeten dus veel de weg vragen aan de mensen die hier wonen. Gelukkig kunnen ze allemaal redelijk Engels. Onze eerste stop willen we maken in Sarangkot. Dit dorp ligt op 1592 meter.

Vrij in het begin komen we een man tegen die ook een stukje in die richting moet lopen. Hij gaat naar een feestje. Hij nodigt ons ook uit om daar te komen. Eerst moeten we met hem mee naar huis, want daar heeft hij een kaartje van een hotel in Sarangkot. Daarna lopen we naar het feestje. Zo'n feest is het niet. Er zitten een paar verdwaalde hippies en er is verschrikkelijke jazz muziek. We krijgen verse mint thee en krijgen wat te eten. Het eten is echt lekker. We krijgen een soort salade en een curry met rotti. Na het eten lopen we verder en de beste man loopt nog een stuk mee om de weg te wijzen. Onderweg staan er buffels met enorme hoorns op de weg. Ik vind ze echt niet prettig, misschien ook wel om het voorval in Don Det waarbij een stier op ons af kwam rennen. Ik heb Ronald vast gepakt, als de buffel komt gooi ik hem er voor, en ben gaan lopen. Ben bang dat we ze nog vaker tegen gaan komen...

Na vijf uur lopen met gruwelijk (ja Benno gruwelijk) mooie uitzichten komen we aan in Sarangkot. Hier moeten we ook aardig wat trappen op, zo makkelijk is het eigenlijk allemaal niet. Ik weet nu wel zeker dat als ik weer thuis ben ik drastisch wat aan mijn conditie moet doen. Mensen houden je hier aan als je ze voorbij loopt, ze willen allemaal een praatje maken. Zo hebben we ook een half uur bij een man gezeten die ons veel kon vertellen. En onderweg naar het hotel kwamen we een oude man tegen die vroeger gids is geweest. Hij heeft ons op de kaart laten zien hoe we kunnen lopen en verteld hoeveel uur we er ongeveer over gaan doen. Eigenlijk hadden we dit niet willen weten...

We hebben echt een fantastisch hotel met mooie uitzichten boven op de top. Overal waar je kijkt zie je bergen. De grote besneeuwde bergtoppen zijn bijna niet te zien omdat die 's middags in de wolken/mist liggen. We hebben wel een klein topje van de berg kunnen zien. 's Morgens zijn de uitzichten wel heel mooi, dan is het opgeklaard. We zullen het gaan zien. Ongeveer nog vijf minuten lopen van ons hotel heb je een plek bovenop het puntje van de berg waar je een mooie zonsondergang hebt. Het is aardig bewolkt maar toch is het mooi. Je kan 360? om je heen kijken. Hopen dat we morgenvroeg een mooi uitzicht hebben met de zonsopkomst. Je kan hier zo ver kijken dat je vijf bergen verder kan kijken.

21 mei - dag 2

Om 4.45 uur staan we op voor de zonsopkomst. Het is ongeveer vijf minuten de trappen op om boven bij het hoogste punt te komen, goede ochtendgymnastiek!!! Het uitzicht is echt fantastisch alleen is het een beetje heiig. De zon komt op achter de besneeuwde bergtoppen. Na hier een uur te hebben gezeten lopen we terug voor een stevig ontbijt en gaan lopen. Het eerste stuk is vrij makkelijk. De weg brengt ons langs allemaal kleine dorpjes. Onderweg komen er ook veel kinderen naar je toe en zeggen 'give me sweet. Dus wij hebben maar een zak met snoepjes gekocht om uit te delen. We hebben het geweten. Er stonden twee kinderen voor ons en wij geven ze een snoepje, komen er van alle kanten kinderen aanrennen. En ze doen dan net of ze niets hebben gekregen en willen meer, je komt er niet vanaf.

We komen aan in het eerste plaatsje Naudanda, deze ligt op 1430 meter. Van hier lopen we verder en gaan weer bergaf naar Phedi, dit dorpje ligt op 1130 meter. Dit gaat allemaal best makkelijk. We lopen door rijstvelden en zien mensen het land omploegen met hun Yaks. Ze zaaien want het regenseizoen gaat binnenkort beginnen. Maar het moeilijkste deel komt nog. We moeten nu de berg op en we klimmen tot 1659 meter naar het dorpje Dampus. Het is een zware klim, we moeten ongeveer 10.000 treden op. De weg bestaat bijna alleen maar uit trappen. Onderweg komen we veel locals tegen en bijna geen wandelaars. Over de dag zijn we maar twee wandelaars tegen gekomen. In Dhampus gaan we wat eten. Dit is een redelijk groot dorpje en hier moeten we ook onze Tims kaart laten zien. We zijn van plan nog een stukje verder te lopen. Ze zeggen dat het plaatsje Pothana ongeveer nog een uur lopen is. Dat is ook de plek waar we willen overnachten. In de verte begint het te rommelen en zwart te worden en we hopen dat we het droog houden. Het is een pad die ons door de bossen lijdt. Het is een mooi pad, alleen moeten we nog een stukje klimmen. Pothana ligt op 1950 meter. We komen aan bij een hotel en het begint toch te plenzen. We hoeven niet lang na te denken om hier te gaan slapen. We sprinten naar boven en droppen alles op de kamer. We zijn dus echt net op tijd en na acht uur lopen zijn we er ook wel klaar mee. Het onweert regent voor een tijdje en we hebben zelfs hagel gezien. Ik heb ook weer een keer koude voeten, die heb ik in geen drie maand gehad. Na een goede maaltijd liggen we al om 20.00 uur in bed en ik ben meteen vertrokken.

22 mei - dag 3

Vanmorgen hebben we weer eens rustig aan gedaan en na een goed ontbijt rond 8.00 uur vertrokken. Het begint goed, we zijn een stuk verkeerd gelopen. Gelukkig zijn er aardige locals die je vertellen waar je heen moet. We kunnen achter de man aan lopen en na een tijdje laat hij ons zien welke kant we op moeten. Ben ik voor niets tussen de Yaks doorgelopen. Kan er nog steeds niet aan wennen, vind ze nog steeds eng. In het begin liep een Frans grietje een stuk met ons mee, maar haar looptempo was een stuk hoger dan dat geslenter van ons dus die ging er later vandoor. Na een tijdje lopen komen we aan in Tolka, dat ligt op 1700 meter. Daar drinken we wat en gaan met frisse moed verder. We hebben onderweg magische uitzichten op de besneeuwde bergtoppen van Annapurna. Sommige zijn meer dan 8000 meter hoog.

In Landruk (1565 meter) gaan we lunchen. We gaan maar weer voor de vertrouwde noodle soep. De weg ernaartoe is makkelijk en verschrikkelijk mooi. We gaan het meeste van de tijd bergafwaarts. Na een kleine pauze gaan we weer verder. Ze zeggen ons dat het ongeveer nog zo'n drie uur lopen is naar Jhinudanda (1780 meter), alleen wij hebben er wel wat langer over gedaan. We lopen door de rijstvelden en moeten langs nog meer van die yaks. We lopen langs een rivier door het bos en gaan over hangbruggen. Opeens krijgt Ronald het gevoel de volgende plaats niet meer te halen. Dus hij gaat op de hurken zitten achter de bosjes met uitzicht op een waterval en pakt daar zijn moment. Gelukkig hadden we toiletpapier bij ons. Het laatste stuk is enorm zwaar. Eerst moeten we helemaal het dal in over een soort brug (wat je een brug kan noemen) en daarna moeten we weer naar boven lopen. En de trail bestaat voornamelijk uit stenen trappen. We hebben nog nooit zoveel trappen gelopen... Onderweg begint het ook weer te rommelen en krijgen een paar druppels op ons hoofd. Gelukkig stop het snel en komen we droog aan in Jhinudanda. We hebben een leuk hotel met uitzicht op de besneeuwde bergtoppen. Als we morgen wakker worden en het helder is hebben we een fantastisch uitzicht.

Vandaag is ook de eerste dag dat we last hebben van spierpijn. Moest er toch een keer van komen:)

23 mei - dag 4

Ronald heeft de wekker om 5.00 uur gezet om een foto te maken van de besneeuwde bergtoppen van Annapurna tijdens zonsopkomst. Vandaag heeft hij meer geluk, het is HELDER!!! Hij schiet een paar mooie foto's en gaat daarna nog weer terug in bed. Na nog een half uurtje gelegen te hebben gaat Ronald er uit om naar de hotsprings te lopen. Ik heb niet zo heel veel zin om eerst naar beneden te lopen en dan weer alle trappen omhoog. Hij heeft een filmpje en foto's gemaakt om mij te laten zien hoe mooi het er daar is. Het is nog vroeg en hij zit helemaal alleen in de hotspring.

Na een stevig ontbijt gaan we weer verder voor de vierde dag. Ze hadden ons al verteld dat het een zware dag zou gaan worden, dus we zijn er op voorbereid. We moeten eerst het zelfde stuk van gisteren terug naar beneden. In het begin hebben we weer gezelschap van een hond. Hij loopt mee tot aan de rivier. Ronald weet nog wel een kortere weg, mooi niet dus. We lopen een heel eind naar beneden en gaan de rivier over, als we naar boven lopen houdt de weg er mee op omdat deze is weggevaagd. We moeten het hele stuk weer terug. In het regenseizoen hebben ze veel last van aardverschuivingen en is het erg gevaarlijk om hier te lopen.

De klim gaat beginnen, we gaan weer door de rijstvelden met trappen omhoog. Na 1000 treden ben ik gestopt met tellen. Ik denk dat het er wel zo'n 2000 zijn geweest. We lopen voor een paar uur in de zon en komen eindelijk aan bij een dorpje Uri (2000 meter hoog en niet meer dan 10 huizen). We hebben geen water meer en vragen aan een vrouwtje of ze gefilterd water verkopen. We lopen met haar mee naar haar huis en we vullen twee flessen met water. De hele familie komt naar buiten, ook haar vader. Hij wil onze gids wel zijn tot het plaatsje Komrong (2250 meter), ongeveer een uur lopen. Hij weet een kortere weg en zijn we er snel. We lopen over een bergkam tussen de koeien door. Gelukkig hoeven we niet meer zo heel veel te klimmen. We eten wat in Komrong en nemen afscheid van onze gids. Van hier is het ongeveer nog twee uur lopen naar Tadapani (2680 meter). Het begint al goed, er gaan meerdere wegen naar boven. Dus wij vragen welke weg het is. Er wordt hier nog steeds niet goed aan gegeven waar je naar toe moet. De laatste twee uur worden weer zwaar, we moeten weer de berg op en na een paar minuten komen we in een creepy bos. De bomen hebben veel mos aan de stammen zitten en net na een paar minuten lopen zien we een dode koe liggen. Stinken dat die doet, hij ligt met de pootjes omhoog. We lopen voor bijna een uur in het bos zien niemand en moeten meerdere malen een pad kiezen. Op goed geluk dan maar... Na een tijdje lopen zien we een local en hij verteld ons dat we de goede kant op gaan en dat het niet zo ver meer is. Bij het eerste het beste hotel stoppen we en gaan zitten en doen niets meer.

Ronald snapt nu ook waar het spreekwoord 'ik zie er als een berg tegenop' vandaan komt!!!

24 mei - dag 5

Vanmorgen om half 9 vertrokken, het is vandaag niet zo'n eind lopen. We starten makkelijk en gaan bergafwaarts door de bossen. Maar wat je er af gaat moet je er ook weer op. Een Nederlandse vrouw had ons al verteld dat we vandaag vaak omhoog en naar beneden gaan. En ze heeft niets gelogen. Het is een hele mooie tocht. Na een paar uur komen we een paar kleine hotelletjes tegen en gaan hier wat drinken en uitrusten van de klim. Daarna vervolgen we onze tocht en lopen langs een klein riviertje met kleine poeltjes. We gaan nu alleen nog maar de berg op. Bij het volgende dorpje Ban Thanti (3180 meter) stoppen we voor de lunch. Die is trouwens heel goed, we nemen zelfgemaakte pizza en patat. De pizza smaakte echt fantastisch. We ontmoeten hier twee Nederlandse meisjes en hun gids en zij vertellen ons dat het ongeveer nog anderhalf uur lopen is naar Ghorepani (2860 meter). En het mooiste is dat we nog een klein stukje de berg op moeten en lopen dan over de Deurali Pass (3210 meter). Dit gaat bijna recht toe recht aan. We hebben hier weer fantastische uitzichten. Alleen is het half bewolkt en zien we de besneeuwde bergtoppen niet. Na deze pas gaan we alleen nog maar naar beneden. Het is ons weer gelukt om de verkeerde weg in te slaan. Gelukkig was het niet een heel eind uit de richting. Ze plaatsen hier bewust geen borden omdat men graag wil dat je een gids huurt, hoewel het bij benadering goed te doen is zonder. Je ziet wel veel mensen lopen hier met een gids en soms ook een porter (drager). Hoe hoger we komen hoe duurder alles wordt, hoewel nog goedkoop voor Nederlandse begrippen. Er zij hier geen wegen alleen maar trails en alle bevoorrading wordt door de porters gedragen naar alle hotels/guesthouses. Die gasten lopen echt uren met soms wel 80 kilo op hun rug.

We hebben een leuk hotel met uitzicht op de bergen. Hopen dat het morgen helder is want dan willen we naar Poon Hill (3210 meter) voor de zonsopkomst. Je schijnt als het helder is vanaf hier 15 besneeuwde bergtoppen van de Himalaya zien. Er zitten twee achtduizenders bij; De Annapurna 1 (8091 meter) en de Daulagiri (8172 meter). We moeten dan eerst om half vijf 's morgens ongeveer een uur omhoog!!!

25 mei - dag 6

Voor de verandering gaan we er vandaag maar weer vroeg uit. De wekker gaat om 4.00 uur. Om 4.15 uur lopen we de Poon Hill op voor een mooi uitzicht. Vanaf Poon Hill heb je 360 gr. zicht en kun je alle toppen zien van de Annapurna zien. We hebben alleen veel pech want het is behoorlijk bewolkt. We zien alleen een schim van een bergtop en dat is toch wel jammer als je een zware klim in de vroege ochtend moet doen. We lopen weer naar beneden en gaan voor een ontbijt. Er komt een stel naast ons zitten uit Zwitserland en we eten gezamenlijk een ontbijtje. Daarna gaan we met z'n vieren richting het eindpunt. Het wordt een makkelijke dag vandaag, we lopen vandaag de berg af. We gaan van 3210 meter naar Nayapul (1070 meter). We lopen langs een rivier naar beneden. Het eerste gedeelte gaat makkelijk en na een korte onderbreking komen we in het plaatsje Ulleri. Vanaf hier wordt het een zware weg, we moeten ongeveer 3300 treden naar beneden. Het gaat allemaal wel snel want we zijn gezellig aan het kletsen. We komen na de middag aan in het plaatsje en net of het zo wezen moet staat er een 'taxi' klaar om ons naar Pokhara te brengen. We hebben enkele blaren op de tenen en zijn blij dat we zitten. Het is weer zo'n veel te kleine, oude en gedeukte Suzuki Alto waar we vervolgens met vijf man als sardientjes in blik in zitten. Het is onvoorstelbaar maar het lukt ook nog met deze auto de off-road weg met hellingen te rijden waar je normaal alleen maar met een 4WD zou gaan rijden. Op deze weg komen nog tegenliggers en het past eigenlijk net niet maar ze rijden gewoon met de auto langs de rotsen of ze het allemaal niets interesseren. Onderweg stoppen we bij een tankstation. Niet om te tanken maar on een lekke band te verwisselen wat waarschijnlijk dagelijkse routine is.

Na aankomst in het hotel nemen we een hete douche en gaan met z'n vieren uiteten. Het is een hele gezellige avond. We worden uitgenodigd om een keer naar Zwitserland te komen om daar motor te rijden met hun en voor snowboard les. Hij biedt Ronald aan om een keer op zijn Ducati 996 te rijden dus de volgende vakantie staat al vast...

26 mei

We zijn weer terug in Pokhara en besluiten vandaag een relaxdag in te lassen. We hebben lekker uit geslapen en een goed ontbijtje gepakt. Later op de dag hebben we twee motoren gehuurd voor de aankomende tien dagen. We willen een ronde gaan rijden door Nepal. 's Avonds hebben we een welverdiende full body massage genomen van een uur... Goddelijk weer, als herboren na de tijd.

Pokhara

19 mei

Vandaag gaan we richting Pokhara. We beginnen met de bus en we hebben een korte onderbreking. We gaan ongeveer vier uur raften op de Trisuli rivier en van daaruit weer verder met de bus.

We worden 's morgens om half 7 opgehaald en staan ook klaar rond die tijd. We denken dat we met de bus opgehaald worden bij het hotel maar niets is minder waar. Eerst moeten we ongeveer 10 minuten lopen met een zware backpack en dat om half 7 's morgens zonder ontbijt. We komen aan bij de bussen en zien oude bussen staan. Onze bus heeft arco, gelukkig is het hier niet zo heel warm. Het is hier echt super mooi. De weg voert ons door de hoge bergen en hebben mooie uitzichten over fel groene rijstvelden. Mensen zijn op deze velden aan het werk met velgekleurde kleding. We rijden door kleine dorpjes en zien diepe afgronden. De wegen zijn hier niet al te best. Er zitten nog net geen gaten in, maar het hobbelt behoorlijk. Ongeveer vier uur later worden we gedropt bij het beginpunt van het raften. En daar staan we dan tussen alleen maar Nepalesen. Ze zitten allemaal op ons te wachten, we moeten dus opschieten. Onze backpacks gaan in de bus, die brengt ze naar het eindpunt en wij krijgen een reddingsvest, helm en peddels. De Nepalesen zijn erg aardig en willen alles van je weten, dat is dan wel weer leuk. Kunnen wij hun ook alles vragen.

Het raften is echt leuk om te doen. We passeren regelmatig versnellingen die best pittig zijn, categorie 3+. Het lukt ons om met z'n allen in de boot te blijven zitten. Het is een leuke groep en we hebben veel lol. Bij het eindpunt krijgen we een lunch en natuurlijk is het eten hier ook weer erg scherp. Maar ook erg goed van smaak. Op de plek waar wij het eten krijgen staan twee campers, één uit Nederland en de andere komt uit Oostenrijk. Best apart om op deze plek een NL kentekenplaat te zien. We komen met ze aan de praat en ze vertellen ons dat ze al vier jaar op reis zijn en dat ze al in 40 landen zijn geweest.

Na het eten gaan we langs de weg staan en de gids houdt meerdere (mini)bussen aan en kijkt of ze plek hebben voor ons. Er stopt een minibus die één plekje vrij heeft en na ongeveer een uur zou er nog een stoel vrijkomen. We besluiten om deze bus maar te nemen. Het is heel gezellig voor een uurtje, ik zit bij Ronald op schoot en er wordt een verschrikkelijk film gedraaid. De film is half in het Nepalees en half in het Engels. Het geluid staat ook nog eens veel te hard (maar dat is overal in Azië). Na een uur stappen er mensen uit en hebben wij weer de ruimte om te zitten.

Als we aankomen in Pokhara regent het pijpenstelen. De snel de koffers in de eerste de beste taxi gooien en op zoek naar een hotel. We komen bij een leuk hotel, het doet een beetje Oostenrijks aan. We hebben een grote kamer. 's Avonds gaan we op zoek naar een restaurant. Pokhara is een leuke stad, als we terug komen van de trekking willen we hier een paar dagen blijven.

Het is het plan om morgen een trekking te gaan doen van vijf dagen. We starten in Naya Pul. Het is een vrij lichte trekking. We moeten ongeveer vier uur per dag lopen. Kan iets langer of korter zijn.

Ronald gaat nog naar een café om de CL finale te kijken. Ik houd het voor gezien, ben best wel moe van het reizen en raften. Ronald komt om ongeveer 3.00 uur 's nachts terug. Je zit hier natuurlijk met het tijdsverschil.

Pokhara

19 mei

Vandaag gaan we richting Pokhara. We beginnen met de bus en we hebben een korte onderbreking. We gaan ongeveer vier uur raften op de Trisuli rivier en van daaruit weer verder met de bus.

We worden 's morgens om half 7 opgehaald en staan ook klaar rond die tijd. We denken dat we met de bus opgehaald worden bij het hotel maar niets is minder waar. Eerst moeten we ongeveer 10 minuten lopen met een zware backpack en dat om half 7 's morgens zonder ontbijt. We komen aan bij de bussen en zien oude bussen staan. Onze bus heeft arco, gelukkig is het hier niet zo heel warm. Het is hier echt super mooi. De weg voert ons door de hoge bergen en hebben mooie uitzichten over fel groene rijstvelden. Mensen zijn op deze velden aan het werk met velgekleurde kleding. We rijden door kleine dorpjes en zien diepe afgronden. De wegen zijn hier niet al te best. Er zitten nog net geen gaten in, maar het hobbelt behoorlijk. Ongeveer vier uur later worden we gedropt bij het beginpunt van het raften. En daar staan we dan tussen alleen maar Nepalesen. Ze zitten allemaal op ons te wachten, we moeten dus opschieten. Onze backpacks gaan in de bus, die brengt ze naar het eindpunt en wij krijgen een reddingsvest, helm en peddels. De Nepalesen zijn erg aardig en willen alles van je weten, dat is dan wel weer leuk. Kunnen wij hun ook alles vragen.

Het raften is echt leuk om te doen. We passeren regelmatig versnellingen die best pittig zijn, categorie 3+. Het lukt ons om met z'n allen in de boot te blijven zitten. Het is een leuke groep en we hebben veel lol. Bij het eindpunt krijgen we een lunch en natuurlijk is het eten hier ook weer erg scherp. Maar ook erg goed van smaak. Op de plek waar wij het eten krijgen staan twee campers, één uit Nederland en de andere komt uit Oostenrijk. Best apart om op deze plek een NL kentekenplaat te zien. We komen met ze aan de praat en ze vertellen ons dat ze al vier jaar op reis zijn en dat ze al in 40 landen zijn geweest.

Na het eten gaan we langs de weg staan en de gids houdt meerdere (mini)bussen aan en kijkt of ze plek hebben voor ons. Er stopt een minibus die één plekje vrij heeft en na ongeveer een uur zou er nog een stoel vrijkomen. We besluiten om deze bus maar te nemen. Het is heel gezellig voor een uurtje, ik zit bij Ronald op schoot en er wordt een verschrikkelijk film gedraaid. De film is half in het Nepalees en half in het Engels. Het geluid staat ook nog eens veel te hard (maar dat is overal in Azië). Na een uur stappen er mensen uit en hebben wij weer de ruimte om te zitten.

Als we aankomen in Pokhara regent het pijpenstelen. De snel de koffers in de eerste de beste taxi gooien en op zoek naar een hotel. We komen bij een leuk hotel, het doet een beetje Oostenrijks aan. We hebben een grote kamer. 's Avonds gaan we op zoek naar een restaurant. Pokhara is een leuke stad, als we terug komen van de trekking willen we hier een paar dagen blijven.

Het is het plan om morgen een trekking te gaan doen van vijf dagen. We starten in Naya Pul. Het is een vrij lichte trekking. We moeten ongeveer vier uur per dag lopen. Kan iets langer of korter zijn.

Ronald gaat nog naar een café om de CL finale te kijken. Ik houd het voor gezien, ben best wel moe van het reizen en raften. Ronald komt om ongeveer 3.00 uur 's nachts terug. Je zit hier natuurlijk met het tijdsverschil.

Kathmandu (Nepal)

17 mei

We vertrekken zoals gewoonlijk weer veel te vroeg. Onze bedoeling was om met de trein naar het vliegveld te gaan maar rond dit tijdstip (5.00 uur) rijden er nog geen treinen. Dus dat wordt met de taxi. Alleen is de taxi veel sneller en komen we veel te vroeg aan op het vliegveld. We vliegen om 8.55 uur. Gelukkig kunnen we al snel de tassen inchecken en gaan daarna op zoek naar een ontbijtje. We komen de tijd goed door met het lezen wat we kunnen doen in Nepal. Er is hier zoveel te zien en te doen. We gaan hier tijd te kort komen.

We hebben twee vluchten, eerst van Bangkok naar Dehli (India) en van Dehli naar Kathmandu (Nepal). De vluchten verlopen goed. De eerste vlucht duurt ongeveer vier uur en de tweede vlucht duurt maar een uurtje. Bij beide vluchten zit eten bij. Dat hadden we niet verwacht. Vooral niet bij de laatste vlucht van een uurtje.

Alleen de landing van de tweede vlucht was geen pretje. Leek wel het vliegtuig te veel vaart had en knalde op de landingsbaan. Niet de beste landing ooit...

We gaan op zoek naar een taxi en die is snel gevonden, eigenlijk hebben ze ons snel gevonden. Ze staan hier ook weer te schreeuwen dat ze ons wel naar een hotel willen brengen. De taxi's zijn hier grappig. Het zijn kleine, oude susuki's. Eigenlijk veel te oud om nog mee te rijden. Onderweg zien we veel politie op straat, en de man verteld ons dat er demonstraties zijn. We hadden gelezen in de Lonely Planet dat dit vaak voorkomt in Nepal. Het schijnt dan ook dat de taxi's met zwarte nummerplaten niet mogen rijden en de taxi's met groene platen wel mogen rijden om de toeristen te vervoeren. We zullen zien.

We worden afgezet in de wijk Thamel, dit is de wijk waar bijna alle toeristen naartoe gaan. We kijken echt onze ogen uit. Dit is een heel andere wereld dan Zuidoost Azië. De straten zijn hier smal en druk en er is veel hoogbouw. Koeien lopen door de straten heen. Nadat we ons geïnstalleerd hebben in het hotel gaan we op onderzoek uit. We slenteren door de straten. Er zijn veel winkeltjes en je ruikt overal lekker voedsel. Er zijn ook veel outdoor winkels, want Nepal is de place to be om trekkingen te doen. Wij zijn ook van plan een trekking te gaan doen, alleen niet zo'n lange. We denken er over na om een trekking van vijf dagen te gaan doen.

18 mei

We lopen door het stadje en vinden een bakkerij waar ze bruine broodjes verkopen met kaas. Dus dit is het ontbijt voor vandaag. Eindelijk een keer bruin brood en het smaakt echt fantastisch. Na het ontbijt gaan we langs verschillen toeristen bureaus om informatie te krijgen over trekkingen. We komen er als snel achter dat je geen georganiseerde tour hoeft te boeken voor de ronde die wij gaan lopen. We boeken alleen een rafting tour.

Als je een trekking gaat maken in Nepal heb je permits nodig. Die kunnen wij hier in Kathmandu regelen. Het zijn beste afstanden die we moeten lopen vandaag dus besluiten we een mountainbike te huren en alles op de fiets te gaan doen. En ik kan je vertellen dat het een hele ervaring is om door deze drukke straatjes te fietsen. Overal lopen mensen en rijden motoren en fietsen. Ze komen echt van alle kanten. We komen aan bij het kantoor waar we de permits kunnen regelen. Wat een geld vragen ze hier voor. Eerst moet je een permit hebben om de bergen in te kunnen, deze kost 20 dollar per persoon en we hebben een TIMS kaart nodig. Deze kaart registreert dat je in dat gebied bent en wanneer je het gebied verlaat. Als we verdwaald zijn of er is ons iets overkomen weten ze waar wij zijn en kunnen ze ons gaan zoeken. Deze kaart kost ook nog eens 17,50 dollar per persoon. Dus na genoeg geld te hebben uitgegeven gaan we naar de monkey tempel. Deze ligt op een berg en je kan er alleen maar komen door de trappen te nemen. Op deze berg staat de grootste stupa van Azië. De trappen zijn erg zwaar en de zon schijnt goed. Goede kleine generale repetitie voor de trekking die gaat komen. Onderweg naar boven zie je de apen al lopen. Je hebt hele mooie uitzichten over de stad van boven op de berg. Dat is alleen al de moeite waard om naar boven te klimmen. Je hebt hier de grootste stupa op de berg staan en er staan verschillende tempels. Apen en honden lopen overal. Na twee uur rond te hebben gelopen gaan we weer terug de drukte in om de fietsen in te leveren. Na het inleveren van de fietsen lopen we nog wat rond en kopen een kleine rugzak voor de trekking. Dat is wel handig omdat we kleding voor vijf dagen mee de berg in moeten nemen. En we hebben een paar leuke souvenirs voor thuis meegenomen, maar wat dat is vertellen we natuurlijk niet. De tas begint al aardig vol te raken en is onderhand ook al een paar kilo zwaarder geworden.