Sihanoukville en de slopende weg naar Bangkok

13 mei t/m 16 mei

Vandaag gaan we met de bus naar Sihanoukville, we zijn de grote steden een beetje zat. We worden mooi op tijd opgehaald bij ons hotel. Ze hadden ons verteld dat de busrit niet zo lang zou duren, ongeveer zeven uur. De rit heeft weer een kleine vertraging van een uur. Zo langzamerhand raak je er wel aan gewend. We laten ons afzetten bij een strand die 4 km van de drukte af ligt. Hier staan bungalows langs het strand. We slagen er in om een bungalow aan het strand te krijgen. Alleen hebben we een klein huisdiertje. We hebben een muisje. Er zitten ook overal gaten in de muren. Ronald heeft de muis gezien en ik alleen gehoord. Oh ja, en 's nachts hoor je het beestje lopen en knagen. Het staat in de planning om hier lekker rustig aan te gaan doen, beetje strandhangen en een egale bruine kleur te krijgen.

We doen hier ook niet veel deze dagen. De eerste dag hebben we veel zon gehad en lekker kunnen genieten. De tweede was het afgelopen. Het regenseizoen begint hier in Cambodja en dat merken we. We hebben veel bewolking en iedere nacht worden we gewekt met onweer en mega veel regen. Het was de planning om langer te blijven maar aangezien het weer hier zo slecht is besluiten we eerder naar Nepal te gaan.

We huren een scooter om naar Sihanoukville te gaan om daar informatie te krijgen voor een bus en vliegtuig. De bus hebben we geregeld en het vliegtuig hebben we zelf geboekt. De tickets voor het vliegtuig was een uitdaging om te boeken. De stroom viel iedere keer uit vanwege het slechte weer.

We vliegen vanaf Bangkok, dat was de goedkoopste vlucht die we konden vinden. Een dag later was de vlucht alweer een keer zo duur. We gaan met de bus van Sihanoukville naar Bangkok en vandaar uit een dag later met het vliegtuig naar Kathmandu.

De busrit is erg lang en vermoeiend. En we moeten meerdere malen van bus veranderen. Als eerste gaan we naar de grens. Dat gaat allemaal zeer snel en makkelijk. Van daar gaan we met een minibus naar een andere plek en moeten we na een paar minuten weer overstappen in een andere minibus en woeden afgezet op het busstation. Daar moeten we anderhalf uur wachten op een grote bus. We zouden volgens het bureau om 19.00 uur aankomen in Bangkok, maar dat was niet het geval. We komen om 22.00 uur aan in Bangkok en worden ook nog niet op de juiste plek afgezet. We zijn het helemaal zat en gaan op zoek naar een hotel. We lopen door de stromende regen en vinden na een kwartier lopen een hotel. Het gaat een korte nacht worden want we willen om 5.00 uur weg richting het vliegveld.

Phnom Penh

Phnom Penh

10 mei

Vanmorgen vertrokken op een hele schappelijke tijd. We gaan om half 11 met de bus en twee uur later zijn we ook al in Phnom Penh. Dit is de hoofdstadstad en heeft 1,3 miljoen inwoners. We zijn van plan hier om een paar dagen te blijven. Om ook wat meer van de vreselijke geschiedenis van het land te weten te komen willen hier verschillende dingen bezoeken waaronder het Tuol Sleng Museum (S-21). Dit is in de tijd van Khmer Rouge (Pol Pot) een gevangenis geweest waar ze mensen hebben overhoord en mishandeld. En we willen naar de Killing Fields, waar de mensen op een afschuwelijke manier werden vermoord. Het is een heel heftige tijd geweest dat diepe littekens heeft achtergelaten. En dat te bedenken dat het nog maar ruim 30 jaar geleden is gebeurd.

We komen aan in het hotel en komen bij toeval Hinke tegen. Een meisje uit Friesland die we al een keer eerder deze reis tegen zijn gekomen. We spreken af om 's avonds wat te gaan drinken. Eerst gaan we een stukje lopen in Phnom Penh. We gaan richting de rivier en zien een ijssalon en hebben hier zo'n zin in. Het ijs word hier van melk gemaakt dus moet het helemaal goed gaan. We nemen beide een hoorntje met bolletjes en gaan er eens goed voor zitten. Dit is echt zo lang geleden...

We hebben ook zin om weer een keer wat anders dan rijst te gaan eten en in de LP (lonely planet) staat dat ze hier heel goede mexicaan hebben en besluiten dat maar te gaan proberen. Nou het was dus echt een hele tegenvaller. Het was zo droog als het maar kan en er zat ook helemaal geen smaak aan. Je hebt hier ontzettend veel kinderen die de hele tijd van alles aan je willen verkopen. We hebben twee boeken gekocht over de Khmer Rouge periode en de rest maar netjes af-geserveerd. Soms wordt je er helemaal gek van, iedereen wil wat aan je verkopen en die tuktuk drivers zeuren ook de hele dag aan je kop hier.

's Avonds gaan we naar de rooftop bar van ons hotel om samen met Hilke wat te gaan drinken. Je kan hier ook films kijken dus we installeren ons op een hele comfortabele bank en kijken een film. Het is een heel relaxte avond.

11 mei

We hebben gisteravond besloten om met z'n drieën naar het S-21 museum en naar de killing fields te gaan. Als eerste gaan we naar het museum. Voor 1975 was dit nog een school maar in de tijd van de Khmer Rouge hebben ze hier een gevangenis van gemaakt. Je hebt hier vier verschillende gebouwen. De klaslokalen zijn veranderd in cellen en martelkamers. Sommige cellen zijn maar 0.8x2 mtr. Je ziet hier vooral veel foto's van de slachtoffers en in de kamers staan nog de bedden met de marteltuigen. Hier krijg je echt een voorstelling van hoe wreed het regime van Pol Pot was. Van iedere gevangene werd een foto gemaakt, die ook te zien zijn in dit museum. De angst is af te lezen van hun gezichten. Van de 20.000 mensen die hier gemarteld zijn hebben er maar zeven mensen het overleefd. Ze hebben het overleefd door hun vaardigheden zoals bijvoorbeeld fotografie of schilderen. De rest werd afgevoerd naar de killing fields voor executie. We hebben hier een paar uur rondgelopen en zijn toen verder gegaan naar de killing fields.

We zijn met een tuk tuk gegaan en hebben ons eerst af laten zetten bij een restaurant. De tuk tuk driver gaat bij ons aan tafel zitten en besteld ook wat te eten. Helemaal niets mis mee totdat wij de rekening krijgen en ook voor hem moeten gaan betalen. Dat is dus niet helemaal de bedoeling. Dus wij betalen niet voor hem en betalen alleen voor ons zelf. Volgens ons is het ook nog zo dat hij niets hoeft te betalen omdat hij commissie krijgt. Dus het is alleen maar winst voor hem of voor het restaurant. Ze proberen het ook op alle mogelijke manieren om geld van je te krijgen.

Killing fields 'Choueng Ek'

We kopen een kaartje en krijgen er een audiotour bij, deze is ook nog eens vertaald in het Nederlands. Dat is dan wel weer makkelijk. We lopen achter elkaar aan en luisteren naar de verhalen. De killing fields is de plek waar de mensen van de S-21 gevangenis werden vermoord. Als je hier loopt en de verhalen aanhoort krijg je het gevoel dat de horror die hier heeft plaatsgevonden heel veel weg heeft van de concentratiekampen van WOII. Toen Pol Pot d.m.v. een guerrillastrijd de Vietnamese communisten in 1975 o.l.v. president Nol had verdreven gaf hij de bevolking het idee een democratisch land op te willen bouwen maar ondertussen hij had hele ander plannen. Het werd een dictatoriale staat waar zijn idealen werden uitgevoerd. Het Rode Khmer leger vormde hij van laagopgeleide plattelandsjongeren die vervolgens intensief werden geïndoctrineerd zodat ze in zijn ideologie gingen geloven. Hij geloofde in het plattelandsleven en wilde een nieuwe staat oprichten, Angkor genaamd. Binnen 48 uur werden alle grote steden waaronder Phnom Penh volledig geëvacueerd en werden de mensen naar het platte land verdreven om daar dwangarbeid uit te voeren. Ze moesten 14 uur per dag werken en kregen bijna niets te eten. Door ondervoeding en ziekten stierven veel mensen. Alles zoals godsdienst, scholen, ziekenhuizen, sieraden en zelfs families werden afgeschaft. Families werden uit elkaar gerukt en iedereen moest zijn leven in het kader stellen voor de staat Angkor. Iedere vorm van individuele weerstand of anarchie tegen het regime werd de kop ingedrukt d.m.v. executie. Bepaalde doelgroepen werden bij voorbaat al geëxecuteerd. Deze mensen waren o.a. leraren, artsen, advocaten, engineers en zelfs mensen die er intellectueel uit zagen zoals brildragers en mensen die een andere taal beheersten. De mensen werden met donkere dichte vrachtwagens aangevoerd op de killing field waar er meer dan 300 van waren in die tijd. In het begin van het jaar 1975 kwamen hier, Choueng Ek, ongeveer twee vrachtwagens per week met 50 mensen. Ieder jaar liepen die aantallen op en in het laatste jaar waren het zo'n 300 personen per dag. Het zijn niet alleen volwassen mannen maar ook kinderen en vrouwen. Pol Pot had gezegd: 'je moet ze allemaal uitroeien vanaf de wortels'. Omdat kogels te duur waren werden de mensen zodra ze uitstapten letterlijk afgeslacht met bijlen, messen en met andere botte voorwerpen waarmee de schedels werden ingeslagen. Vervolgens werden ze in massagraven gegooid. Die plekken zijn nagenoeg ontruimt en worden nog symbolisch door een omheining weergeven. Nog steeds komen, vooral na een moesson periode, botten, schedels en kledingresten boven de grond. Tijdens het lopen over een pad zien we zelfs een bot uit de grond steken. Overal hebben ze vitrines met botten, schedels en kledingresten staan. Het meest moeilijke stuk van de dag is het aanschouwen van de killing tree. Het is niet voor te stellen maar de wreedheid ging zo ver dat baby's voor de ogen van de moeders werden doodgegooid tegen deze boom en dat vervolgens de moeders ook werden vermoord. Ze werden in hetzelfde massagraf gegooid. Ze hebben hier ook een groot monument staan van 17 verdiepingen hoog, hier hebben ze ongeveer 9.000 schedels in liggen. Deze zijn door wetenschappers onderzocht en gecategoriseerd. De rest laten ze liggen in de graven omdat er geen plek meer is om ze op te bergen en de zielen te laten rusten. In 1979 viel een Vietnamese leger Cambodja binnen en verdreven de Rode Khmer. Na schatting heeft het regime van Pol Pot 2 á 3 miljoen burgers (eigen bevolking!) vermoord wat neer komt om 20% van de gehele bevolking.

Na deze verschrikkelijk zware maar indrukwekkende dag laten we ons weer afzetten bij ons hotel. En op het moment dat de tuk tuk driver ons afzet begint hij weer over het eten in het restaurant, dat hij nog nooit zoiets heeft meegemaakt en dat hij het belachelijk vindt. We betalen de beste man het afgesproken bedrag voor de rit en lopen weg.

's Avonds komen we nog twee Nederlanders tegen en gaan met z'n vijven naar de weekend night market om daar een hapje te eten. Hier staan een paar kraampjes en in het midden liggen matten op de grond waar je op kan gaan zitten. Iedereen haalt overal wat eten vandaan en we zitten in een kring op de grond wat te eten. Ik zag een bal liggen en dacht aan een gehaktbal met een crunchy laagje eromheen. Ik vraag ook niet wat het is en bestel het. Onze magen draaien om want er zit een ei in met een kuikentje. Je ziet de haartjes nog zitten. Deze heb ik maar niet opgegeten. Jolanda en rest moesten hier wel erg om lachen. Ze eten hier de meest vreemde dingen van insecten tot hondenvlees en je kunt zelfs slang eten hier...

Na de tijd gaan we weer naar het rooftop cafe in ons hotel en drinken gezellig een biertje en praten na over wat we vandaag hebben ervaren.

12 mei

We besluiten om vandaag niet zo heel veel te gaan doen. Als eerste proberen we wat uit te slapen. Daarna gaan we voor een ontbijt en gaan de stad in. We lopen hier wat rond en bezoeken een grote shopping mall en de central market. 's Avonds gaan we voor een typisch Cambodjaans gerecht: Amok. Dit word geserveerd in een kokosnoot en smaakt echt fantastisch. Als we thuis zijn moet ik hier maar het recept van opzoeken...

Kompong Chhnang

Kompong Chhnang

9 mei

Vandaag gaan we met de bus naar Ko Chnang. Hier heb je een floating village. Het is een kleine drie uur in de bus, dus dat moet te doen zijn. We zakken steeds iets verder naar het zuiden. We komen aan in Ko Chnang en er komt een man naar ons toe of wij een moto taxi willen naar een hotel. Hij weet dan wel een goedkoop hotel voor ons. Het is een heel klein plaatsje met weinig hotels en in de lonely planet staat ook geen kaart van dit plaatsje. Dus wij bij die beste man en een andere man achterop de brommert...

Hij is ook een gids en wil ons wel naar de floating village brengen en andere higlights laten zien. Aangezien je niets kunt huren hier en niets staat aangegeven besluiten maar met hem en die andere man mee te gaan. We gaan met twee motoren achter elkaar aan over onverharde weggetjes. We komen aan bij de floating village en regelen een bootje voor een uur door het dorp. Het is zo warm het zweet loopt als een riviertje over onze rug. Het is een leuk dorp om te zien. De huizen verschillen van heel klein naar best redelijk grote huizen. De kinderen roepen' hello' en geven kushandjes.

Na de tijd gaan we terug naar onze chauffeurs, alleen is er nog maar één over. De ander is er vandoor.. We moeten verder met z'n drieën op één motor. Heb je dat ook een keer meegemaakt. We gaan voor wat eten en willen daarna verder gaan. Jolanda voelt zich niet zo lekker en we gaan terug naar het hotel. Jolanda gaat op bed liggen en ik ga alleen verder. Wij reden eerst langs uitgestrekte rijstvelden met sugarpalms en vervolgens naar kleine dorpjes om te kijken hoe ze potten maken. Ik kreeg hier een hand vol gefrituurde insecten om te eten. Ik dacht waarom niet en gooide ze achterover. Ik moet zeggen het smaakte nog niet eens zo heel slecht... Later zijn we naar een kleine berg gereden waar we top van hebben beklommen. Het uitzicht was echt onbeschrijfelijk. Vervolgens zijn we naar een paar rijstvelden gereden. Hier heb ik gekeken hoe ze hier op het land werken. Later nodigde hij mij uit bij zijn vriend om palmwijn te drinken en wat te eten. Er kwamen steeds meer locals bij en na een tijdje zat ik daar met 6 locals. Het was echt een relaxte ervaring en heb daar zo'n twee uur gezeten en de palmwijn was op na de tijd. Ik heb ze wat foto's van thuis, die ik op de telefoon had staan, laten zien en dat vonden ze wel erg interessant.

Na een rit bij mijn aangeschoten chauffeur achterop de brommert komen we bij het hotel en was Jolanda iets opgeknapt maar nog niet helemaal goed te pas. Omdat hier de hygiëne te wensen over laat hebben we vaak last van diarree. 's Avonds lopen we het plaatsje in om wat te gaan eten. Hier komen bijna geen toeristen. Over de hele dag zijn we maar twee toeristen tegen gekomen. Er is ook niet zo heel veel te beleven in dit plaatsje en gaan dus morgen weer verder naar de hoofdstad Phnom Penh.

Battambang

7 mei

Vanmorgen was het weer vroeg uit de veren omdat we de bus van half negen moeten nemen richting Battamnang. Dit is een plaats tussen Siem Riep en Phnom Penh in. Hier kun je een scooter huren en rondrijden naar wat bezienswaardigheden in de omgeving. Na vier uur met de bus komen rond de middag aan en gaan op zoek naar een hotel. Na vijf minuten lopen met de veel te zware backpack in bijna 40 graden zijn we blij wat gevonden te hebben. Het is een leuk hotel met vriendelijk personeel. De kamer is schoon, het matras is goed en dat voor 5 dollar per nacht...

's Middags waren we van plan wat te gaan doen maar het komt in een keer met bakken de lucht uit dus we besluiten maar een beetje te internetten in het hotel. 's Avonds zijn we naar een soort circusshow geweest. In de LP stond dat het een centrum is waar verwaarloosde kinderen worden opgevangen en dat er onderdak, onderwijs en vaardigheden zoals kunst en muziek worden bijgebracht. Tevens is er een circus waar bepaalde kinderen/jongvolwassenen hun kunsten vertonen. We moeten 8 dollar p.p. entree betalen en het geld gaat naar dit opvangcentrum. De show is erg spectaculair met veel acrobatiek. Goede keus want je krijgt een leuke show te zien en steunt tevens een goed doel.

8 mei

's Morgens staat onze gehuurde brommert klaar en gaan vandaag weer ff lekker een stuk in de omgeving rijden. Ze rijden hier echt als gekken dus het is wel oppassen. Overal komen scooters vandaan en het lijkt wel een mierenhoop op de weg af en toe. Ook verkeersregels kennen ze niet en iedereen doet maar wat. Sommige rijden zelfs tegen het verkeer in. Maar go with the flow en dan komt alles vanzelf goed. Eerst rijden we 6 km naar een plek waar je een ritje met de bamboe trein kunt nemen. Dit is erg relaxed en een leuke ervaring. Het is een oude spoorweg die gebruikt wordt door locals. Deze hebben zelfgemaakte bamboe plateau bevestigd op vier wielen met een benzine motor erop. We installeren ons relaxed op zo'n bamboe trein en gaan met een gangetje van 20 km/h over het rails langs rijstvelden en kleine dorpjes. Als er een bamboe trein van de andere kant komt wordt het de bamboe trein van de rails gehaald zodat de andere kan passeren. Echt een leuke ervaring. Na een klein uurtje is het afgelopen en pakken we de scooter weer om door te rijden naar 'the killing caves'. In de Khmer Rouge periode tussen 1975 en 1979, onder leiding van Pol Pot, zijn er na schatting 3 miljoen Cambodjanen vermoord (20% van de bevolking). 10.000 van hen zijn omgebracht in de killing caves. Ze werden vermoord en in de cave gegooid. De overblijfselen zoals botten en schedels liggen nog steeds opgeborgen in deze grot.

Na een heerlijke fried rice zijn we verder gereden naar een crocfarm. Na compleet verdwaald te zijn vragen we aan een man of hij weet waar deze is. Hij wijst en we moeten hem volgens. Na wat smalle gangetjes komen we bij hem achter het huis waar een grote betonnen bak heeft met negen grote volwassen krokodillen. Nadat hij een gammel hekje opent lopen we een trapje op en kijken de bak in met de krokodillen. Zijn kinderen lopen achter ons aan en rennen gewoon over de rand zonder afscherming heen. Als er een struikelt heeft deze man een zoon minder al schijnt hij zich daar niet zo druk om te maken. Wel hele aardige mensen en we drukken hem maar een dollar in de hand en gaan terug naar het hotel waar we de scooter weer inleveren.

Cambodja (Siem Reap)

Cambodja (Siem Reap)

4 mei

Na een paar relaxdagen gaan we vandaag dan echt verder. Om 8 uur moeten we weer klaar staan op het strand. Vanaf hier gaan we eerst met de boot naar het vaste land en daarna met de bus naar de grens. Eerst moeten we allemaal papieren invullen voor onze visum voor Cambodja en wordt ons paspoort ingenomen. We gaan weer verder met de bus naar de grens. Van hier moeten we de grens over lopen en daarna zijn we in Cambodja. In Cambodja moeten we ongeveer 2 uur wachten op ons paspoort. Gelukkig krijgen we hem weer terug. De weg naar Siem Reap is erg hobbelig. Het word een lange rit voor ons, we komen om 23.30 uur aan in Siem Reap. We hebben geluk want er is nog een hotel open, deze is erg luxe. We hebben een ruime kamer met badkamer en er is een zwembad en dat voor 10 dollar per dag! Het zwembad is wel een uitkomst want het is hier nog warmer dan in Laos. Het is hier rond de 40 graden overdag.

5 mei

We slapen eerst lekker uit, want gisteren was een lange vermoeiende dag. Daarna gaan we op zoek naar een fiets. Voor 1 dollar heb je hier een fiets met een mooi mandje voorop. We gaan met de fiets naar Angkor Wat. Dit is een groot tempelcomplex van de Khmer tijd rond 1100 n.C. De Angkor Wat is één van de zeven wereldwonderen. Het is een heel mooi en groot complex van meer dan 20 km³. Ronald kan zijn hart hier ophalen met foto's maken. Het is 6 km fietsen om bij Angkor Wat te komen. Daarna fietsen we door naar de Bayon tempel en vervolgens naar de Ta Prohm. Bij de Ta Prohm is de film Tombraider opgenomen. Vind dit zelf de mooiste tempel. Deze is vrij vervallen en de wortels van bomen groeien over de tempel heen. Daarna gaan we maar weer terug want het wordt bijna donker. Omdat het fullmoon is en we nog langs de Angkor Wat fietsen hebben we hier nog mooie nightshots kunnen maken. 's Avond hebben we een lekkere pizza gegeten. Je hebt hier in Cambodja erg veel last van kinderen die spullen aan je willen verkopen of eten of drinken wil hebben. En bij het eten hadden we een jongen die boeken verkoopt, hij zou het geld gebruiken voor de Engelse school. Wij hebben geen boek nodig, en dan wou hij wat te eten van ons. Wij hadden garlic bread en daar mocht hij dan wel een stukje van hebben. Dat wou hij dat niet, dat was te weer min voor hem... Tevens valt het ons op dat de locals erg goed Engels spreken en dat is wel eens fijn als je van Laos komt waar je bijna alles met gebarentaal moet doen.

6 mei

Omdat het tempelcomplex zo megagroot is gaan voor een 2^e dag naar Angkor Wat. We gaan vandaag voor de sunrise view en daarvoor moeten we erg vroeg het bed uit. We worden om 4.45 uur opgehaald bij ons hotel met de tuk tuk, die we de avond ervoor geregeld hebben. De foto's van de sunrise maken we bij de Ankor Wat. Hier zijn echt honderden mensen. Daarna gaan we verder met de tuk tuk naar andere tempels. Dit is wel iets relaxter dan fietsen vooral omdat het vandaag weer zo bloedje heet is. We hebben wederom weer mooie tempels gezien. Maar na vandaag zijn we er wel helemaal klaar mee.

Rond de middag komen we terug en gaan aan het zwembad liggen en helemaal niets doen. Nou ja, niet helemaal niets. We moeten nog steeds de site bijwerken en de foto's op het internet zetten. Gelukkig hebben ze hier wel internet die het doet.

Don Det 4000 islands

Don Det (4000 islands)

30 april

We hebben gisteravond de tickets voor de minibus geregeld en moeten om 8.00 uur klaar staan voor een restaurant. Wij staan er netjes om 8.00 uur en 2 uur later nog geen bus. Wat nu... De man die de kaartjes aan ons verkocht hadden zagen wij wel steeds lachend langs ons heen rijden en elke keer zei hij, nog 5 minuten. Maar na 2 uur zijn we het zat. De man komt weer langs en wij eisen ons geld terug. En zonder problemen geeft hij het geld terug. We gaan op zoek naar een tuk tuk en laten ons naar het busstation brengen. We zijn samen met James en Emma. Vanaf het station kunnen we met een tuk tuk naar Don Det, dit is één van de eilanden in de Mekong rivier. Het schijnt hier heel relaxed te zijn. In de tuk tuk komt een Laotiaanse vrouw naast mij zitten en vraagt (gebaard) of ik mijn voeten aan de kant wil zetten. Vervolgens legt ze een zak onder mij neer en die begint te bewegen. Verbaasd kijken we er naar blijkt er een klein varkentje in te zitten. Elke keer steekt de neus of staart naar buiten. Hier kan ook echt alles. Na een goede maar stoffige weg komen we aan bij de Mekong rivier. Van hier moeten we ongeveer nog 15 minuten met de boot.

Na het wisselen van boot omdat de motor van de boot kapot was komen we aan op het eiland. Het is hier zo warm dat we snel een bungalow op gaan zoeken om daarna onder de douche te gaan om vervolgens in de hangmat te gaan liggen. De bungalow is snel gevonden. Het is heel basic maar ook zeer goedkoop. We slapen hier voor 3 euro per nacht! We hebben ook nog eens zicht met op de Mekong rivier aan de sun-set zijde.

Deze dag doen we eigenlijk niet zo heel veel meer. We gaan nog wel naar een poolbar met James en Anna om wat te drinken en natuurlijk ook om een potje pool te spelen. Dit valt echt tegen. We zijn allemaal zóóó slecht... Dus snel weer terug naar de bungalow. Daar hebben we nog ff gezellig een paar biertjes gedronken en gekletst.

1 mei

Na een verrassend heerlijke nacht op harde matrassen gaan we aan het ontbijt. We hebben hier een fantastisch uitzicht over de rivier. We passen ons aan het ritme van dit eiland en doen vandaag helemaal niets. We komen er achter dat we hier best goed in zijn... Beetje lezen en een beetje op het internet.

In de namiddag gaan we hier naar het kleine strandje om te gaan zwemmen. Het water is echt verkoelend. We komen ook weer onze vriend tegen die we gisteravond in de bar tegen zijn gekomen. Het is een Laotiaanse man die mentaal niet helemaal goed is. Hij kon gisteren niet ophouden met staren. En hij heeft denk ik wel 10 keer gevraagd hoe ik heet. Hij komt weer heel lachend op ons af en komt bij ons zitten. En begint weer met staren. Na een tijdje gaat hij ook mee het water in. Echt lachen.

We liggen aan het strand en daar komt weer een bootje aan met toeristen. Daar komen Stefan, Hanne, Giom en Shannon aan. De groep is weer helemaal compleet. We gaan 's avonds gezellig wat eten en na het eten gaat iedereen terug naar de bungalow. We boeken nog wel een kayak tour, die gaan we morgen met z'n allen gaan doen. Dus het relaxen zit er weer op, het luie zweet moet eruit...

2 mei

Het is weer vroeg dag. De tour begint om 8.00 uur. We moeten ons verzamelen bij een restaurant. Hier krijgen we eerst ontbijt en daarna gaat het beginnen. We installeren ons in de kayak en gaan de rivier op. We peddelen ongeveer voor een uur en stoppen bij een waterval. We moeten eerst een klein stukje lopen voordat we er zijn. Omdat het nu het droge seizoen is stroomt er niet zo heel veel water door, desondanks toch wel erg indrukwekkend. We lopen weer wat verder naar een strandje en daar liggen onze kajaks. En hier begint het gedeelte waar de versnellingen zijn. Niet heel erg spectaculair. Er is wel een boot omgegaan met 2 grietjes er in. Denk dat dat de enige boot is die om is gegaan. We komen op een heel breed gedeelte van de rivier en hier zijn ze dan...de dolfijnen. Dit zijn de bijzondere en bijna uitgestorven Irrawaddy dolfijnen. Je ziet ze niet zo heel goed. Ze springen niet zoals Flipper. Ze komen af en toe boven en dan gaan ze snel weer in het water. Het is nog wel gelukt om een foto te maken.

Hierna gaan we wat eten en mogen we afkoelen in de rivier. We blijven hier ongeveer een uur. Hopen dat we niet zo veel meer hoeven te kajakken want iedereen begint al aardig moe te worden. De blaren komen al op de handen van het peddelen. Het is weer een klein uurtje voor de volgende stop. We gaan weer naar een waterval. Dit is de grootste cascade waterval van Azië. We worden met kajak en al er naartoe gebracht in een grote tuk tuk. Samen met de kajaks worden als kuddedieren in de tuctuc gepropt, typisch Laos.

De waterval is echt heel breed en indrukwekkend. In het regenseizoen in de waterval nog groter. Daarna gaan we weer verder voor het laatste stukje kajakken. Ongeveer nog 15 minuten. Eerst nog maar even het water in om af te koelen en met de kinderen spelen. Ze sputteren ons nat en hebben de grootste lol. Het laatste stukje moeten we een klein stukje tegen de stroming in. Dus de aller laatste lootjes en die wegen het zwaarst. Het is wel erg mooi want de zon gaat onder en dat geeft een fantastisch uitzicht.

We hebben echt een biertje verdiend en die drinken we op het strand op met de hele groep. We genieten na van de dag en genieten van het fantastische uitzicht de zonsondergang met in de verte de onweer.

Na het eten gaan we met de hele groep weer op het strand zitten om wat te gaan drinken. Goede afsluiten van deze vermoeiende maar mooie dag.

3 mei

We hebben nog maar besloten om vandaag nog een dagje langer te blijven. We willen nog graag een rustige dag en moeten ook weer een keer de blog bijwerken. Nou het blog bijwerken wordt hem niet. Het internet is zo traag. Toen we er helemaal flauw van waren zijn we naar onze bungalow gegaan om in de hangmat te hangen. Onderweg zien we een waterbuffel staan. Hij zat ons al zo aan te kijken en ik had al het idee dat hij naar ons toe wilde. Hij zette het op het lopen richting ons. Ik wist niet dat ik zo snel kon zijn... En Ronald was van plan om rondjes te rennen om een grote boomstam. Gelukkig ging de stier de andere kant op. Je maakt hier echt van alles mee. 's Avonds zijn we nog voor de laatste keer met z'n allen naar de bar gegaan en hebben hier een biertje gedronken en pool gespeeld. Onze grote vriend was er ook weer. Deze avond wilde hij knuffelen met iedereen.

Bolaven Plateau

29 april

We hebben er voor gekozen om één dag met de scooter door de Bolaven Plateau te rijden. De Bolaven Plateau is een gebied bestaande uit koffie- en theeplantages. Dat wordt eindelijk een keer lekkere koffie drinken. We gaan met z'n 6-en, met Stefan (Duitser), Emma en James (UK) en Shannon (US). We rijden door kleine dorpjes en het valt ons op dat de wegen hier heel goed zijn. We stoppen bij een heel klein plaatsje, daar hebben ze een homestay waar ze koffie verbouwen en hier gaan we de koffie proberen. De koffie is hier echt geweldig. De bonen worden vers gemalen. We hebben hier relaxed gezeten en ook koffie met laolao (lokale wiskey) gehad, erg lekker. Na anderhalf uur zijn we verder gegaan naar een dorpje wat ongeveer op de helft ligt. Alleen begint het onderweg steeds donkerder te worden en uiteindelijk begint het te regenen. Gelukkig hebben we poncho's bij ons. Toch maar schuilen, want het gaat nu echt loos. We vinden een klein tentje en gaan daar zitten. We bestellen wat te eten en gaan maar een potje kaarten. Je moest die mensen eens zien kijken. Ondertussen komt ook de papaja salade, en die is mie een potje scherp!!! Denk dat ze er extra chili pepers in hebben gedaan. De mensen daar begonnen toch te lachen... Ze konden hier ook een beetje Engels, de mannen waren hansom (weet niet welke bril ze op hadden). Toen het droog was zijn we verder gegaan richting een waterval. We hebben het gered tot het restaurant waar we een koffie hebben gedronken. Verder dan dat kwamen we niet want we waren allemaal verschrikkelijk moe. Dan maar weer verder richting Pakse. Onderweg komen we weer een waterval tegen en besluiten maar om deze wel te gaan zien. Deze waterval is 120 meter hoog. Je kan er niet in de buurt komen. Dus we bewonderen deze maar van een afstandje.

Het was echt een fantastische ronde om te rijden.

Na de tijd duikt iedereen de kamer in om te douchen en een dutje te doen. Morgen gaan we naar 4000 Island. Deze ligt helemaal in het zuiden van Laos. In het droge seizoen heb je kleine eilandjes en zandbanken in de Mekong rivier, vandaar dat ze het 4000 Island noemen. Hier gaan we een paar dagen relaxen!!! Hier komen ook de zoetwater dolfijnen voor, hopen dat we een beetje geluk hebben.

Pakse

Pakse

28-04

It's raining, it's raining!!! Vannacht heeft het behoorlijk gespookt. Het heeft erg hard geonweerd en geregend. De stroom is ook uitgevallen, het was echt pikzwart buiten.

Het word vandaag een reisdag dus het maakt niet zo heel veel uit dat het regent. Hebben we in de bus toch geen last van. Maar eerst hebben we een helse tocht in een tuk tuk van 4 uur. Ik verbaas me nog steeds dat ze hier als gekken rijden. We horen op een gegeven moment dat de chauffeur vaak op de toeter drukt en later kwamen we er achter wat er op de weg was.... Die lul heeft een hond aangereden, we zagen de hond rollen en daarna krioelen van de pijn op straat. Hij jankte en dat was echt verschrikkelijk om te horen. En hij stopt ook niet even. Überhaupt dat hij in eerste instantie niet probeert af te remmen of er omheen rijdt. Wij hadden dit liever niet willen zien. Maar deze dingen gebeuren nou eenmaal hier en ze gaan er helaas iets anders mee om dan wij gewent zijn.

Het begint ook weer harder te onweren en te regenen onderweg, en het hangt nu boven ons. Meteen na de flits kwam de knal. En de chauffeur gaat weer langzamer rijden en zien we dat er een auto op de kop ligt. We kunnen niet zien of er nog iemand in ligt. En de chauffeur rijdt weer verder.

Hij zet ons af bij het station en Tha Kaek om daar verder te gaan met de bus naar Pakse. Hier begint de discussie met de chauffeur over geld. Hij wil ineens meer hebben dan we hebben afgesproken. We zijn samen met de rest helemaal niet van plan dit te betalen. We hebben hem aangesproken over zijn rijgedrag en het feit dat hij een hond aan heeft gereden. Tevens liet hij onderweg ook nog wat locals toe zodat we op gegeven moment met 18 mensen in de tuctuc zaten. We hebben het geld verzameld en gewoon in z'n hand gedrukt. Ze proberen je echt continu op te lichten hier in Laos.

Pakse ligt meer naar het zuiden van Laos. Hier heb je de Bolaven Plateau, daar zijn koffieplantages en watervallen. Schijnt dat je hier een ronde van een paar dagen kan maken met de scooter. Als het niet regent gaan we dat doen.

We zitten met z'n allen gelukkig in de bus, alleen weet niemand hoe lang de rit gaat duren. We denken zo'n 8 uur. Dat word dus een lange weg. Het is best vermoeiend al dat reizen... De rit heeft ongeveer 6 uur geduurd dus dat was een meevaller.

In Pakse hebben we een leuk guesthouse gevonden en zijn na de tijd met de hele groep wezen eten. Voor de rest hebben we een beetje gerelaxed.