Cairns

Cairns

19 maart

Vandaag gaan we naar Cairns, als dat mogelijk is want er is vannacht zo'n 200 mm regen gevallen. De highway is gesloten door overstroming, we kunnen gelukkig nog via een andere weg. Het gaat alleen niet zo heel erg snel vanwege de drukte.

We zijn eerst nog naar een waterval gegaan, en deze was echt spectaculair. Omdat er zoveel regen is gevallen en de rivier buiten zijn oevers is getreden was de waterval echt gigantisch groot. Het kletterde met heel veel geweld naar beneden. Het geluid en de druk, echt niet normaal.

Daarna maar besloten om verder naar Cairns te rijden omdat het weer begon te regenen, en we moeten daar wel aankomen omdat morgen de camper ingeleverd moet worden. Onderweg stoppen we nog ff om wat te eten, vlak naast een rivier. Deze is compleet buiten de oevers getreden en het water kwam al op de parkeerplaats. Wel interessant om te zien want ook dit is Australië. Tevens ook een teken om weer snel verder te rijden. We hebben het gehaald, en hebben ook een leuke camping gevonden dicht bij het centrum. Nou ja dicht, het was toch zeker nog wel 40 minuten lopen. Op de camping eerst een heel vervelend klusje gedaan, DE WAS!! Gelukkig hebben ze hier wasmachines en drogers dus niets met de hand.

Aan het einde van de middag is het weer droog en zijn we naar het centrum gelopen. Het is een leuke binnenstad met heel veel souvenirwinkels!! Dat is altijd goed. Ze hebben hier ook een Aziatische nightmarket met leuke kraampjes met kleding en sierraden en eettentjes. Alvast een voorproefje. En 2x raden wat wij daar hebben gedaan... Je kon zelf je bord volscheppen voor een bedrag en je wil niet weten hoe Ronald zijn bord er uit zag. Hij was net zo hoog als die breed was.

Daarna nog even langs de kroegjes en andere winkeltjes gelopen, en natuurlijk weer een veel te duur biertje gedronken. Toen we terug liepen begon het al wat te regenen, en daarna ging het helemaal loos. Het begon te gieten en te onweren. We zijn blij dat we morgen naar Sydney kunnen vliegen. We hadden hier eigenlijk nog zeven dagen maar het weer wordt hier zo slecht van de week dat we hebben besloten om onze tickets om te boeken en eerder naar Sydney toe gaan. Het is wet-season maar dit is volgens de Aussies niet normaal. We zoeken toch maar de zon op. Het is wel jammer want nu hebben we Great Barrier Reef niet gezien, maar dat is wel weer een goede reden om weer eens terug te gaan.

Daintree NP

Daintree NP

17 maart

Vandaag is het een bijzondere dag voor ons, Ronald en ik zijn 10 jaar bij elkaar, jaja alweer 10 jaar. Een mooie dag om het te vieren in het oudste Rainforrest van Australië.

Eerst zijn we richting Mossmann Gorge gereden. Dit is een plek waar vroeger de Aboriginals hebben geleefd en waar ze nu nog steeds veel te vinden zijn. Nadat we ons hier een paar uur hebben vermaakt zijn we door gereden naar de Daintree Village. Omdat dit een rainforrest is en het is het regenseizoen hebben we af en toe helaas een bui. Het is erg warm wanneer met een hele hoge luchtvochtigheid, eigenlijk is het een warme douche. Bij de Daintree Village hebben we een Daintree River cruise geboekt om krokodillen te spotten. Sommige krokodillen hier worden wel zes meter en kunnen wel 1000 kilo wegen. We komen niet te dicht bij de waterkant want overal staan waarschuwingsborden ivm krokodillen. Tijdens de lunch langs de rivier kwam er een oud boertje van 86 langs die nog steeds werkt op zijn farm. Hij had zin in een praatje en gaf ons veel in en outs over Australië. Heel veel locals zijn niet erg tevreden over de wijze waarmee de regering met de hun omgaat en laten dat graag merken. De aardige man gaf ons gratis kaartjes voor de ferry naar Cape Tribulation, scheelt toch weer 25 dollar.

De boottocht was leuk alleen geen krokodillen gezien ivm met de overstromingen die er zijn geweest. De meesten liggen op de bodem van de rivier. Misschien hebben we morgen meer geluk.

Hierna zijn we met de ferry naar het oude rainforrest gereden. Dit was een mooie weg dwars door de jungle met veel uitzichtpunten op de oceaan. We hebben ook de baai gezien waar Steve Irwin is overleden.

We hebben daarna niet heel veel meer kunnen doen want het kwam echt met bakken uit de lucht. Dus op zoek naar een camping en gelukkig één gevonden met een leuk barretje waar we gezellig een paar biertjes hebben gedronken. 's Nacht slecht kunnen slapen door het gekletter van de regen en de irritante kikkers die maar niet ophouden met hun gekwaak.

18 maart

Vanmorgen hebben we weer rustig aan gedaan en zijn op ons gemakje naar een wandelroute gereden. Dit was een mooi aangelegd pad dus koste ons niet heel veel moeite. Daarna zijn we verder gegaan om weer een cruise te doen over de Daintree river om krokodillen te spotten. Deze keer hebben we meer geluk. We hebben er vier gezien!! Eerst een kleine van één meter, groot genoeg voor mij. Daarna nog een iets grotere van een ongeveer drie meter en nog twee kleintjes van ongeveer een maand oud. We hebben dus echt geluk gehad. De hele grote krokodillen lagen op de bodem van de rivier zei de kapitein, omdat het water goed warm was.­­ De man vertelde ook dat de boeren gemiddeld 20 koeien per jaar kwijt raken door deze beesten. Tevens worden er gemiddeld twee mensen per jaar gedood en is er in 2008 nog een jongetje van 5 jaar opgegeten die zijn hondje probeerde te redden in de rivier, erg triest.

Later zijn we weer in onze camper gesprongen richting Kuranda, onze eindbestemming voor vandaag. We zijn hele mooie plekken tegen gekomen langs de zee. Helaas zit zwemmen er hier ook niet in vanwege de marine kwallen en zoutwaterkrokodillen. Dus alleen maar kijken en foto's maken.

Atherton Tablelands

Atherton Tablelands

15 maart

Vandaag maar weer een stuk verder naar het noorden gereden naar de Atherton Tablelands. Dit is een bergachtig gebied met dichte jungle, open vlaktes, watervallen, krater meren en cassewarries (vogels die zo groot als een mens worden en niet kunnen vliegen, lijkt op een struisvogel).

We rijden het gebied in en zien gelijk al zo'n vogel aan de kant van de weg lopen. Hij is groot en zwart met rood en blauw op zijn kop.

We hebben een ronde gereden langs drie watervallen. Erg mooi om te zien. Gelukkig niet echt veel lopen en dat is altijd goed.

Op de weg voorbij Atherton hebben we een vrij parkeerplaats gevonden. In een klein plaatsje Kairi, je staat hier midden in een woonwijk op een grasveld. Het is ook nog eens helemaal uitgestorven. Is ook weer eens iets anders.

16 maart

We gaan ons hier nog maar een dag vermaken, het is hier echt mooi. Gister hebben we ook nog maar een heel klein stukje gezien van het gebied.

Eerst gaan we naar twee watervallen. De eerste is de Little Millstream fall en daarna naar de Millstream fall zelf. Dit is de breedste waterval van Australië.

Daarna zijn we doorgereden naar een vulkanische krater. De krater is gevuld met water en is 80 meter diep, dat is ontstaan door een vulkanische gasexplosie miljoenen jaren geleden. Van hieruit zijn we doorgereden naar Lake Eacham. Dit is ook een kratermeer, maar hier kun je in zwemmen en natuurlijk neemt Ronald een duik. Tussen de schildpadden! Het water is eigenlijk best warm.

We hebben weer een vrij parkeerplaats gevonden bij Mt Molloy. Dit is een heel klein plaatsje met alleen een café, bakkerij en postkantoor. Natuurlijk konden wij het niet laten en hebben tussen de Australiërs een paar biertje gedronken. De mensen zijn hier heel vriendelijk en willen graag een praatje maken.

Magnetic Island

Magnetic Island

‘s Morgens iets te rustig aan gedaan, waardoor we lang moesten wachten op de ferry naar Magnetic Island. Dit is HET eiland om koala's te spotten in het wild en tevens een mooi tropisch eiland met mooie stranden. Maar eerst zijn we naar een Koala park gegaan. Het zekere voor het onzekere, misschien dat we ze toch wel niet zien in het wild. Het park is een soort van dierentuin, maar dan veel kleiner, waar ze koala's, krokodillen, hagedissen, vogels, slangen en schildpadden hebben. Bijna alle dieren mogen we vast houden. Ook een kleine krokodil, hij is wel niet zo groot maar voor mij echt groot genoeg. Ik heb ook een koala geknuffeld! De tour duurde ongeveer twee uur.

Hierna hebben we de tocht gelopen om ze toch nog in het wild te zien. We hebben er drie gezien. Het kan dus toch nog. Nu kan ik met een gerust hart naar Azië.

's Avonds in Townsville een Chineesje gehaald en op de camping opgegeten. Dit smaakt hier ook erg lekker, maar totaal anders dan thuis.

Townsville

Na een bak koffie en ontbijtje zijn we richting het vliegveld gereden waar vanuit onze vlucht met de Cessna boven de Whitsundays zal gaan plaatsvinden. Omdat onze vlucht pas om 12.45 uur gaat hebben we eerst nog in de omgeving rond gelopen om naar een uitkijkpunt te gaan. Alleen zijn we er nooit gekomen omdat er een groot obstakel was. Jolanda liep bijna met haar gezicht tegen een grote spin, die was zeker wel 10 cm. Hij zag er echt heel smerig uit. Er onderdoor kruipen zagen wij ook echt niet echt zitten. Dus toen zijn we maar terug gegaan naar de camper.

Na een paar lekkere kippetjes uit de pan zijn we richting het vliegveld gereden. Daar stond de Cessna, hier passen 6 personen in. Erg spannend allemaal omdat we allebei nog nooit in zo'n ding hebben gezeten. Het hobbelt wel veel erger dan in een groot vliegtuig. Ik mocht voorin zitten, als co piloot (-: Erg bijzonder om deze mooie eilanden van boven te bekijken.

Later op de dag zijn we richting Townsville gereden, ongeveer 4 uur rijden. Townsville is een grote plaats aan de kust. Vanuit hier nemen morgen de Ferry naar Megnetic island. Dit is een tropisch eiland met een matig klimaat. Ze hebben hier ong. 320 zonnige dagen per jaar en in de koudste maand n.l. juli is de gemiddelde temp. 25? C. Erg zwaar voor die Aussies hier. Hier kan Jolanda eindelijk haar hart ophalen want dit de beste plek van Australië om Kuala's in het wild te spotten.

Airlie beach

Vannacht zijn we helemaal lek geprikt door zandvliegjes. Echt niet normaal, bijna geen oog dicht gedaan en nu zien we er ook verschrikkelijk uit. Zitten helemaal onder de rode plekjes en jeuken!! Ronald is zelfs midden in de nacht onder de koude douche gaan staan.

Na het ontbijt zijn we in de camper gestapt om naar Airlie Beach te gaan. Dit is een leuk kustplaatje met veel barretjes en backpackers. Tevens is dit de plek om excursies te boeken naar de Whitsundays islands. Deze behoren tot een van de mooiste eilanden ter wereld. Onderweg zijn we gestopt bij een waterval. Bij deze waterval konden we zwemmen, dus hebben we een verfrissende duik genomen.

We waren op tijd aangekomen in Airlie Beach, dus mooi de tijd om een excursie te boeken voor de Withsunday eilanden. We hebben er veel gezien en morgen gaan we boeken voor een tour. Deze gaan we overmorgen doen.

Het is hier erg gezellig, we hebben nog bij een barretje gehangen waar ze Grolsch van het tab hadden.

We hebben voor vandaag geen tour geboekt dus dat word een rustige dag aan de Lagoon in Airlie Beach. We kunnen hier namelijk de zee niet in omdat dit het seizoen van de gevaarlijke kwallen. Dus dan maar in een zwembad met strand naast de zee, ziet er erg leuk uit.

Voor morgen hebben we een tour geboekt, we gaan met een Cessna vliegtuig over de Whitsundays. Zo zien we de eilanden op een andere manier. We wilde eerst een zeil tour doen met snorkelen, alleen die kon niet voor morgen. Die tour zou dan woensdag pas zijn en we moeten nog wel een stukje naar Cairns. We willen eigenlijk nog zoveel zien. Dus dit kwam allemaal iets beter uit.

Snorkelen gaan we wel in Cairns doen. Als we de camper over 10 dagen in moeten leveren hebben we nog 7 dagen in Cairns. Dus tijd zat om te snorkelen en duiken en natuurlijk de skydive voor Ronald. Hij kijkt er al erg naar uit.

We gaan zo eerst nog maar een biertje doen in een kroegje. Het is hier echt super gezellig met veel cafés en winkeltjes.

Cape Hillsborough NP

9 maart

Vanmorgen na een goed ontbijt vertrokken richting Mackay. Onderweg kwamen we een rest area tegen aan het strand. Dit was een mooie plek voor de lunch. Je kunt merken dat hier de Great Barrier Reef begint, mooie stranden met zeer helder water. Ze adviseren alleen niet te zwemmen ivm dodelijke kwallen. Dus een No-Go. Hier mocht je ook overnachten, alleen was het nog een beetje te vroeg om te stoppen. En we moesten nog wel een stukje rijden. Anders komen we nooit aan in Cairns.

Iets boven Mackay hebben we een leuke natuur camping gevonden aan het strand in een National Park. We komen aan rijden en hebben meteen twee huisdieren. Er staan twee walibi's op onze plek. Normaal ben je al blij dat je ze een paar honderd meter verder ziet, en nu staan ze voor je neus. Eerst hebben we lekker een tijdje in de zon aan het strand gezeten, dat overigens een paar meter van onze camperplek verwijderd is. Je ziet bijna niemand op het strand. Je kan merken dat we buiten het seizoen zitten, het is echt overal lekker rustig. En met het weer hebben we eigenlijk ook heel veel geluk. Vandaag is het echt een super dag, erg warm met veel zon.

Aan het einde van de dag zijn we naar een eiland gelopen. Het was eb (low-tide) en we konden naar het eiland lopen. Overal zie je krabbetjes en koraal. En...we hebben nog een stukje moeten wad lopen. Wat voelt dat glibberig tussen de tenen en onder de drek voel je iets hards. Niet echt een heel fijn gevoel. Maar het uitzicht en de zonsondergang maakte het allemaal goed.

Misschien dat we hier morgen nog een dagje blijven, het is hier echt geweldig.

Myella farm outback

7 maart

Er is er één jarig hoera hoera... Ronald viert vandaag zijn 31^e verjaardag. Hij heeft een ontbijtje op bed gekregen en hij kan een skydive gaan maken in Australië!! Hij was blij verrast. We hebben vannacht op een camping gestaan tussen de mijnwerkers. Niet echt de leukste camping.

We hebben er toch maar voor gekozen om terug te rijden naar het platteland, want in Emerald was niet veel te doen en er zou ook niet veel te doen zijn in Clermond. Onderweg naar het platteland zouden we naar een National Park gaan waar ze schildering op rotsen hebben die vroeger door de Aboriginals zijn gemaakt. Wij helemaal blij dat het droog was, dus dat beloofde nog wat. We slaan een weg in naar het NP. Na 20 km krijgen we een bord met Floodway en een eindje verder zien we water over de weg. Ronald was er ingegaan om te kijken hoe diep het was, bijna 30 cm diep en een behoorlijke stroming. Als het water onder de bodem van de camper komt kun je makkelijk worden meegesleurd en dan hebben we geen camper meer (-: Dat zagen we niet helemaal zitten dus dan maar weer de andere kant op naar de Myella Farm want er zijn ook geen andere wegen die naar het NP gingen.

Aan het einde van de dag komen we aan Balalaba, dat is ook zo'n mijnwerkers stadje. Dit is vlak bij de Myellea Farm. Niet heel veel te beleven. We hebben wel biertjes kunnen halen in de pub en onderweg nog een chocoladecake gekocht om een klein feestje te bouwen. We zijn met z'n tweeën en dat is keer anders dan een huiskamer vol vrienden en familie.

In Balalaba is ook een parkeerplaats waar je gratis mag staan, en er stond helemaal niemand alleen wij. En het was er donker...

8 maart

Deze dag hoeven we niet ver te rijden want de Myella Farm is maar 15 minuten rijden. We hebben er een dagexcursie geboekt.

Als eerste krijgen we ontbijt en uitleg over de boerderij. Daarna gaan we richting de paarden. Ja, we gaan het toch nog een keer proberen. De paarden zijn gelukkig niet zo heel groot dus is het nog wel goed te doen. Oh ja, eerst hebben we nog uitleg /les gekregen hoe we hier moeten paardrijden. En dan gaat het beginnen. Eerst gaan we met z'n allen een stuk door de weilanden en daarna gaan we koeien binnen halen die die middag opgehaald worden om te verkopen. Dat was echt super om te doen. Toen we dat gedaan hadden kregen we lunch. Na het eten gingen we uitbuiken op het grasveld achter de boerderij en er kwamen 3 nieuwsgierige kangoeroes langs. Echt op een paar meter afstand van ons. Daarna kunnen we kiezen wat te doen. Je kan leren lasso werpen, in een jeep het terrein over of op een motorcrosser het land over. En natuurlijk hebben wij als motorrijders voor het laatste gekozen. Eerst natuurlijk weer een (onnodige) uitleg en daarna gaat het gebeuren. Het oude baasje van de boerderij neemt ons mee over het erf. Dit was ook weer super om te doen. En Ronald ziet het al helemaal zitten om dit thuis ook te gaan doen. Na een rondje kon je vrij rijden. Toen waren we Ronald kwijt voor een paar uur. Het terrein was zeer groot, namelijk 2600 hectare (meer dan 5000 voetbal velden groot!) ) Na het rijden word een koe gemelkt voor het kalfje dat ze hier hebben. De boer vroeg aan mij of ik het wilde proberen. Nou heb ik het geprobeerd maar er kwam niet zo heel veel uit. Eigenlijk best moeilijk om te doen terwijl het er zo makkelijk uit zag. Daarna mocht ik het kalfje de fles geven. Dus eerst het weiland in naar het kalfje toe, dat hoefde niet want hij kwam er al aan en stootte met zijn kop tegen mijn kont op. Volgens mij ging het allemaal iets te langzaam.

's Avonds hebben we nog een bbq gehad bij de boerderij. We konden op het erf blijven staan, dat was wel fijn. Dus eerst lekker slapen en dan morgen terug naar de kust. Hopen dat het daar ook droog is.